Grudniowe (11 XII 22), comiesięczne spotkanie JRR było okazją do  przypomnienia istotnych elementów jakie sa wpisane w każdy adwent.

Oto skrót wygłoszonej konferencji:

ADWENT TO PRZYJŚCIE! My czekamy na przyjście naszego Zbawiciela. On przychodzi do nas i jest z nami. Jest z nami poprzez przyjście historyczne, ktore miało miejsce w Betlejem. Jest z nami poprzez wyczekiwane przyjście, drugie, eschatologiczne, które nastąpi na końcu czasów. Ale obok tego Pan jest z nami  kiedy przychodzi jakby pomiedzy tymi dwoma wydarzeniami, a jest to przyjście nieustanne poprzez Słowo Boże, sakramenty świete i modlitwę.

"JAKI ADWENT, TAKIE ŚWIĘTA". Jakie winny być nasze postawy adwentowe? Radość i zapał - ale chrześcijańska, która trwa zawsze, nawet pośród doświadczeń, cierpień. Wzorem tego jest Maryja. Ona wielbi Pana i jest dla Niego zawsze. Ufa i jest pełna pokoju, ze Bóg wie co robi. Miłość i służba - czyli nie tylko słowa, deklaracje, uczucia, ale czyny. Służba wobec bliżniego. Tu także Maryja uczy nas służby - idzie do Eżbiety, by jej pomóc. W Nazarecie zwyczajnie służy swej Świętej Rodzinie.Ta jej miłośc jest bardzo praktyczna! Modlitwa i czujność - praca, codzienne zajecia, ale w atmosferze wyciszenia, rozmodlenia, wyczekiwania sercem poddanym Bożym planom. Zapracowanie pełne miłości, czujności. Nachylenie ku wieczności - czekamy na światło z Betlejem, ale jest ono znakiem tego światla co zabłysnie nam w wieczności. Jesteśmy zaproszeni, by być "nachylonymi" ku wieczności.